απαίνευτος

Greek

Adjective

απαίνευτος • (apaíneftos) m (feminine απαίνευτη, neuter απαίνευτο)

1. unpraised, unlauded

   Synonym: ανεγκωμίαστος (anegkomíastos)

Declension

Declension of απαίνευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαίνευτος •	απαίνευτη •	απαίνευτο •	απαίνευτοι •	απαίνευτες •	απαίνευτα •
genitive	απαίνευτου •	απαίνευτης •	απαίνευτου •	απαίνευτων •	απαίνευτων •	απαίνευτων •
accusative	απαίνευτο •	απαίνευτη •	απαίνευτο •	απαίνευτους •	απαίνευτες •	απαίνευτα •
vocative	απαίνευτε •	απαίνευτη •	απαίνευτο •	απαίνευτοι •	απαίνευτες •	απαίνευτα •

Related terms

• see: επαινώ (epainó, “to praise”)