απαλειπτικός

Greek

Adjective

απαλειπτικός • (apaleiptikós) m (feminine απαλειπτική, neuter απαλειπτικό)

1. (rare) one who deletes, wipes off

Declension

Declension of απαλειπτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαλειπτικός •	απαλειπτική •	απαλειπτικό •	απαλειπτικοί •	απαλειπτικές •	απαλειπτικά •
genitive	απαλειπτικού •	απαλειπτικής •	απαλειπτικού •	απαλειπτικών •	απαλειπτικών •	απαλειπτικών •
accusative	απαλειπτικό •	απαλειπτική •	απαλειπτικό •	απαλειπτικούς •	απαλειπτικές •	απαλειπτικά •
vocative	απαλειπτικέ •	απαλειπτική •	απαλειπτικό •	απαλειπτικοί •	απαλειπτικές •	απαλειπτικά •

Related terms

• απάλειψη f (apáleipsi, “deletion”)

• see: απαλείφω (apaleífo, “delete”)

References

• «ἀπαλειπτικός» - Dimitrakos, Dimitrios B. (²1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia 2nd edition in 15 vols. [1st edition 1930-1950 in 9 volumes] (abbreviations - of authors)