απαράκλητος

Greek

Adjective

απαράκλητος • (aparáklitos) m (feminine απαράκλητη, neuter απαράκλητο)

1. unasked, unrequested, unsolicited

   Synonym: απαρακάλεστος (aparakálestos)

Declension

Declension of απαράκλητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαράκλητος •	απαράκλητη •	απαράκλητο •	απαράκλητοι •	απαράκλητες •	απαράκλητα •
genitive	απαράκλητου •	απαράκλητης •	απαράκλητου •	απαράκλητων •	απαράκλητων •	απαράκλητων •
accusative	απαράκλητο •	απαράκλητη •	απαράκλητο •	απαράκλητους •	απαράκλητες •	απαράκλητα •
vocative	απαράκλητε •	απαράκλητη •	απαράκλητο •	απαράκλητοι •	απαράκλητες •	απαράκλητα •