απαρεμπόδιστος

Greek

Adjective

απαρεμπόδιστος • (aparempódistos) m (feminine απαρεμπόδιστη, neuter απαρεμπόδιστο)

1. unimpeded, unconstrained, free, not stymied

Declension

Declension of απαρεμπόδιστος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	απαρεμπόδιστος (aparempódistos)	απαρεμπόδιστη (aparempódisti)	απαρεμπόδιστο (aparempódisto)		απαρεμπόδιστοι (aparempódistoi)	απαρεμπόδιστες (aparempódistes)	απαρεμπόδιστα (aparempódista)
genitive	απαρεμπόδιστου (aparempódistou)	απαρεμπόδιστης (aparempódistis)	απαρεμπόδιστου (aparempódistou)		απαρεμπόδιστων (aparempódiston)	απαρεμπόδιστων (aparempódiston)	απαρεμπόδιστων (aparempódiston)
accusative	απαρεμπόδιστο (aparempódisto)	απαρεμπόδιστη (aparempódisti)	απαρεμπόδιστο (aparempódisto)		απαρεμπόδιστους (aparempódistous)	απαρεμπόδιστες (aparempódistes)	απαρεμπόδιστα (aparempódista)
vocative	απαρεμπόδιστε (aparempódiste)	απαρεμπόδιστη (aparempódisti)	απαρεμπόδιστο (aparempódisto)		απαρεμπόδιστοι (aparempódistoi)	απαρεμπόδιστες (aparempódistes)	απαρεμπόδιστα (aparempódista)

Related terms

• see: παρεμποδίζω (parempodízo, “to block, to impede”)