απειθαρχία

Greek

Noun

απειθαρχία • (apeitharchía) f (uncountable)

1. disobedience, indiscipline, insubordination

   Synonym: απείθεια (apeítheia)

Declension

  απειθαρχία

case     \     number	singular
nominative	απειθαρχία •
genitive	απειθαρχίας •
accusative	απειθαρχία •
vocative	απειθαρχία •

Related terms

• see: απειθαρχώ (apeitharchó, “I disobey, I am disobedient”) and απειθώ (apeithó, “I disobey, I am disobedient”)