απειρότεχνος

Greek

Adjective

απειρότεχνος • (apeirótechnos) m (feminine απειρότεχνη, neuter απειρότεχνο)

1. indextrous, clumsy

Declension

Declension of απειρότεχνος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απειρότεχνος •	απειρότεχνη •	απειρότεχνο •	απειρότεχνοι •	απειρότεχνες •	απειρότεχνα •
genitive	απειρότεχνου •	απειρότεχνης •	απειρότεχνου •	απειρότεχνων •	απειρότεχνων •	απειρότεχνων •
accusative	απειρότεχνο •	απειρότεχνη •	απειρότεχνο •	απειρότεχνους •	απειρότεχνες •	απειρότεχνα •
vocative	απειρότεχνε •	απειρότεχνη •	απειρότεχνο •	απειρότεχνοι •	απειρότεχνες •	απειρότεχνα •

Related terms

• see: άπειρος (ápeiros, “inexperienced”, etymology 1)