απεκκριτικός

Greek

Adjective

απεκκριτικός • (apekkritikós) m (feminine απεκκριτική, neuter απεκκριτικό)

1. excretory

Declension

Declension of απεκκριτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απεκκριτικός •	απεκκριτική •	απεκκριτικό •	απεκκριτικοί •	απεκκριτικές •	απεκκριτικά •
genitive	απεκκριτικού •	απεκκριτικής •	απεκκριτικού •	απεκκριτικών •	απεκκριτικών •	απεκκριτικών •
accusative	απεκκριτικό •	απεκκριτική •	απεκκριτικό •	απεκκριτικούς •	απεκκριτικές •	απεκκριτικά •
vocative	απεκκριτικέ •	απεκκριτική •	απεκκριτικό •	απεκκριτικοί •	απεκκριτικές •	απεκκριτικά •

Related terms

• see: απέκκριση f (apékkrisi, “excretion”)