αποίκηση
Greek
editPronunciation
editNoun
editαποίκηση • (apoíkisi) f (plural αποικήσεις)
Declension
editDeclension of αποίκηση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | αποίκηση • | αποικήσεις • | |
| genitive | αποίκησης • | αποικήσεων • | |
| accusative | αποίκηση • | αποικήσεις • | |
| vocative | αποίκηση • | αποικήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αποικήσεως • | |||
Related terms
edit- see: αποικώ (apoikó, “I emigrate, I colonise”)