απογοήτευση

Greek

Etymology

From απογοητεύω (apogoïtévo) +‎ -ση (-si).

Noun

απογοήτευση • (apogoḯtefsi) f (plural απογοητεύσεις)

1. disappointment

Declension

Declension of απογοήτευση

	singular	plural
nominative	απογοήτευση •	απογοητεύσεις •
genitive	απογοήτευσης •	απογοητεύσεων •
accusative	απογοήτευση •	απογοητεύσεις •
vocative	απογοήτευση •	απογοητεύσεις •
Older or formal genitive singular: απογοητεύσεως •

Related terms

• see: απογοητεύω (apogoïtévo, “to disappoint”)

Further reading

• απογοήτευση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language