αποδεδειγμένος
Greek edit
Etymology edit
From Ancient Greek ἀποδεδειγμένος (apodedeigménos).
Adjective edit
αποδεδειγμένος • (apodedeigménos) m (feminine αποδεδειγμένη, neuter αποδεδειγμένο)
Declension edit
Declension of αποδεδειγμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποδεδειγμένος • | αποδεδειγμένη • | αποδεδειγμένο • | αποδεδειγμένοι • | αποδεδειγμένες • | αποδεδειγμένα • |
| genitive | αποδεδειγμένου • | αποδεδειγμένης • | αποδεδειγμένου • | αποδεδειγμένων • | αποδεδειγμένων • | αποδεδειγμένων • |
| accusative | αποδεδειγμένο • | αποδεδειγμένη • | αποδεδειγμένο • | αποδεδειγμένους • | αποδεδειγμένες • | αποδεδειγμένα • |
| vocative | αποδεδειγμένε • | αποδεδειγμένη • | αποδεδειγμένο • | αποδεδειγμένοι • | αποδεδειγμένες • | αποδεδειγμένα • |
Related terms edit
- αποδεδειγμένα (apodedeigména, “demonstrably”, adverb)
- αποδεδειγμένως (apodedeigménos, “demonstrably”, adverb)
- and see: αποδεικνύω (apodeiknýo, “I prove, I demonstrate”)