απομαγνητοφώνηση

Greek

From απομαγνητοφωνη- (apomagnitofoni-), the past stem of απομαγνητοφωνώ (apomagnitofonó, “to transcribe”), + the modern suffix -ση (-si) (from Ancient Greek -σῐς (-sis)).^[1]

απομαγνητοφώνηση • (apomagnitofónisi) f (plural απομαγνητοφωνήσεις)

Declension of απομαγνητοφώνηση

	singular	plural
nominative	απομαγνητοφώνηση •	απομαγνητοφωνήσεις •
genitive	απομαγνητοφώνησης •	απομαγνητοφωνήσεων •
accusative	απομαγνητοφώνηση •	απομαγνητοφωνήσεις •
vocative	απομαγνητοφώνηση •	απομαγνητοφωνήσεις •
Formal genitive singular in -εως (-eos) is not common for this group of words.

^ απομαγνητοφώνηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language