αποσυνδετικός

Greek

Adjective

αποσυνδετικός • (aposyndetikós) m (feminine αποσυνδετική, neuter αποσυνδετικό)

1. disaggregate, disorganised (UK), disorganized (US)

Declension

Declension of αποσυνδετικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αποσυνδετικός •	αποσυνδετική •	αποσυνδετικό •	αποσυνδετικοί •	αποσυνδετικές •	αποσυνδετικά •
genitive	αποσυνδετικού •	αποσυνδετικής •	αποσυνδετικού •	αποσυνδετικών •	αποσυνδετικών •	αποσυνδετικών •
accusative	αποσυνδετικό •	αποσυνδετική •	αποσυνδετικό •	αποσυνδετικούς •	αποσυνδετικές •	αποσυνδετικά •
vocative	αποσυνδετικέ •	αποσυνδετική •	αποσυνδετικό •	αποσυνδετικοί •	αποσυνδετικές •	αποσυνδετικά •

Related terms

• see: αποσυνθέτω (aposynthéto, “to decompose”)