αποσυνθετικός

Greek

Adjective

αποσυνθετικός • (aposynthetikós) m (feminine αποσυνθετική, neuter αποσυνθετικό)

1. causing decomposition, decomposing

Declension

Declension of αποσυνθετικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αποσυνθετικός •	αποσυνθετική •	αποσυνθετικό •	αποσυνθετικοί •	αποσυνθετικές •	αποσυνθετικά •
genitive	αποσυνθετικού •	αποσυνθετικής •	αποσυνθετικού •	αποσυνθετικών •	αποσυνθετικών •	αποσυνθετικών •
accusative	αποσυνθετικό •	αποσυνθετική •	αποσυνθετικό •	αποσυνθετικούς •	αποσυνθετικές •	αποσυνθετικά •
vocative	αποσυνθετικέ •	αποσυνθετική •	αποσυνθετικό •	αποσυνθετικοί •	αποσυνθετικές •	αποσυνθετικά •

Related terms

• see: αποσυνθέτω (aposynthéto, “to decompose”)

Further reading

• αποσυνθετικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language