απράγμων

Greek

Adjective

απράγμων • (aprágmon) m (feminine απράγμων, neuter απράγμον)

1. learned form of άπραγος (ápragos)

Declension

Declension of απράγμων

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απράγμων •	απράγμων •	απράγμον •	απράγμονες •	απράγμονες •	απράγμονα •
genitive	απράγμονος •	απράγμονος •	απράγμονος •	όνων •	όνων •	όνων •
accusative	απράγμονα •	απράγμονα •	απράγμον •	απράγμονες •	απράγμονες •	απράγμονα •
vocative	απράγμων • / απράγμονα •	απράγμων •	απράγμον •	απράγμονες •	απράγμονες •	απράγμονα •