απρομελέτητος

Greek

Adjective

απρομελέτητος • (apromelétitos) m (feminine απρομελέτητη, neuter απρομελέτητο)

1. unintentional, unpremeditated

   Synonym: απροσχεδίαστος (aproschedíastos)

Declension

Declension of απρομελέτητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απρομελέτητος •	απρομελέτητη •	απρομελέτητο •	απρομελέτητοι •	απρομελέτητες •	απρομελέτητα •
genitive	απρομελέτητου •	απρομελέτητης •	απρομελέτητου •	απρομελέτητων •	απρομελέτητων •	απρομελέτητων •
accusative	απρομελέτητο •	απρομελέτητη •	απρομελέτητο •	απρομελέτητους •	απρομελέτητες •	απρομελέτητα •
vocative	απρομελέτητε •	απρομελέτητη •	απρομελέτητο •	απρομελέτητοι •	απρομελέτητες •	απρομελέτητα •

Related terms

• see: μελετάω (meletáo, “to study, to deliberate”)

Further reading

• “απρομελέτητος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998