απρόσκοπτος

Greek

Adjective

απρόσκοπτος • (apróskoptos) m (feminine απρόσκοπτη, neuter απρόσκοπτο)

1. unhindered, unobstructed

Declension

Declension of απρόσκοπτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απρόσκοπτος •	απρόσκοπτη •	απρόσκοπτο •	απρόσκοπτοι •	απρόσκοπτες •	απρόσκοπτα •
genitive	απρόσκοπτου •	απρόσκοπτης •	απρόσκοπτου •	απρόσκοπτων •	απρόσκοπτων •	απρόσκοπτων •
accusative	απρόσκοπτο •	απρόσκοπτη •	απρόσκοπτο •	απρόσκοπτους •	απρόσκοπτες •	απρόσκοπτα •
vocative	απρόσκοπτε •	απρόσκοπτη •	απρόσκοπτο •	απρόσκοπτοι •	απρόσκοπτες •	απρόσκοπτα •

Related terms

• απρόσκοπτα (apróskopta, adverb)
• * see: κόπτω (kópto, “to cut”)

Further reading

• “απρόσκοπτος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998