απόκληρος

Greek

Adjective

απόκληρος • (apókliros) m (feminine απόκληρη, neuter απόκληρο)

1. disinherited
2. (substantively) disinherited

Declension

Declension of απόκληρος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απόκληρος •	απόκληρη •	απόκληρο •	απόκληροι •	απόκληρες •	απόκληρα •
genitive	απόκληρου •	απόκληρης •	απόκληρου •	απόκληρων •	απόκληρων •	απόκληρων •
accusative	απόκληρο •	απόκληρη •	απόκληρο •	απόκληρους •	απόκληρες •	απόκληρα •
vocative	απόκληρε •	απόκληρη •	απόκληρο •	απόκληροι •	απόκληρες •	απόκληρα •

Related terms

• see: αποκληρώνω (apokliróno, “I disinherit”)