αριστοτέλειος

Greek

Adjective

αριστοτέλειος • (aristotéleios) m (feminine αριστοτελική, neuter αριστοτελικό)

1. Alternative form of αριστοτελικός (aristotelikós)

Declension

Declension of αριστοτέλειος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αριστοτέλειος •	αριστοτέλεια •	αριστοτέλειο •	αριστοτέλειοι •	αριστοτέλειες •	αριστοτέλεια •
genitive	αριστοτέλειου •	αριστοτέλειας •	αριστοτέλειου •	αριστοτέλειων •	αριστοτέλειων •	αριστοτέλειων •
accusative	αριστοτέλειο •	αριστοτέλεια •	αριστοτέλειο •	αριστοτέλειους •	αριστοτέλειες •	αριστοτέλεια •
vocative	αριστοτέλειε •	αριστοτέλεια •	αριστοτέλειο •	αριστοτέλειοι •	αριστοτέλειες •	αριστοτέλεια •

Further reading

• αριστοτέλειος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language