αρωματικός

Greek

Adjective

αρωματικός • (aromatikós) m (feminine αρωματική, neuter αρωματικό)

1. perfumed, scented

   Synonym: αρωματώδης (aromatódis)

2. (chemistry) aromatic

   Το βενζόλιο είναι αρωματική οργανική ένωση. ― To venzólio eínai aromatikí organikí énosi. ― Benzene is an aromatic organic compound.

3. (nominalised) aromatic (flavourful substance)

Declension

Declension of αρωματικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρωματικός •	αρωματική •	αρωματικό •	αρωματικοί •	αρωματικές •	αρωματικά •
genitive	αρωματικού •	αρωματικής •	αρωματικού •	αρωματικών •	αρωματικών •	αρωματικών •
accusative	αρωματικό •	αρωματική •	αρωματικό •	αρωματικούς •	αρωματικές •	αρωματικά •
vocative	αρωματικέ •	αρωματική •	αρωματικό •	αρωματικοί •	αρωματικές •	αρωματικά •

Related terms

• see: άρωμα n (ároma, “perfume”)

Further reading

• “αρωματικός”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998