αστάθμητος

Greek

Adjective

αστάθμητος • (astáthmitos) m (feminine αστάθμητη, neuter αστάθμητο)

1. (literally) not weighable

   Antonym: σταθμικός (stathmikós)

2. (figuratively) imponderable

   Antonym: σταθμικός (stathmikós)

Declension

Declension of αστάθμητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αστάθμητος •	αστάθμητη •	αστάθμητο •	αστάθμητοι •	αστάθμητες •	αστάθμητα •
genitive	αστάθμητου •	αστάθμητης •	αστάθμητου •	αστάθμητων •	αστάθμητων •	αστάθμητων •
accusative	αστάθμητο •	αστάθμητη •	αστάθμητο •	αστάθμητους •	αστάθμητες •	αστάθμητα •
vocative	αστάθμητε •	αστάθμητη •	αστάθμητο •	αστάθμητοι •	αστάθμητες •	αστάθμητα •

Further reading

• “αστάθμητος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998