ασυγκέντρωτος

Greek

Adjective

ασυγκέντρωτος • (asygkéntrotos) m (feminine ασυγκέντρωτη, neuter ασυγκέντρωτο)

1. uncollected, uncentralised (UK), uncentralized (US)

Declension

Declension of ασυγκέντρωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυγκέντρωτος •	ασυγκέντρωτη •	ασυγκέντρωτο •	ασυγκέντρωτοι •	ασυγκέντρωτες •	ασυγκέντρωτα •
genitive	ασυγκέντρωτου •	ασυγκέντρωτης •	ασυγκέντρωτου •	ασυγκέντρωτων •	ασυγκέντρωτων •	ασυγκέντρωτων •
accusative	ασυγκέντρωτο •	ασυγκέντρωτη •	ασυγκέντρωτο •	ασυγκέντρωτους •	ασυγκέντρωτες •	ασυγκέντρωτα •
vocative	ασυγκέντρωτε •	ασυγκέντρωτη •	ασυγκέντρωτο •	ασυγκέντρωτοι •	ασυγκέντρωτες •	ασυγκέντρωτα •

Related terms

• see: συγκεντρώνω (sygkentróno, “to collect”)

Further reading

• ασυγκέντρωτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language