ασυγκόμιστος

Greek

Adjective

ασυγκόμιστος • (asygkómistos) m (feminine ασυγκόμιστη, neuter ασυγκόμιστο)

1. unharvested, unpicked, ungathered

   Synonym: αμάζευτος (amázeftos)

Declension

Declension of ασυγκόμιστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυγκόμιστος •	ασυγκόμιστη •	ασυγκόμιστο •	ασυγκόμιστοι •	ασυγκόμιστες •	ασυγκόμιστα •
genitive	ασυγκόμιστου •	ασυγκόμιστης •	ασυγκόμιστου •	ασυγκόμιστων •	ασυγκόμιστων •	ασυγκόμιστων •
accusative	ασυγκόμιστο •	ασυγκόμιστη •	ασυγκόμιστο •	ασυγκόμιστους •	ασυγκόμιστες •	ασυγκόμιστα •
vocative	ασυγκόμιστε •	ασυγκόμιστη •	ασυγκόμιστο •	ασυγκόμιστοι •	ασυγκόμιστες •	ασυγκόμιστα •

Further reading

• “ασυγκόμιστος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998