ασυγύριστος

Greek

Adjective

ασυγύριστος • (asygýristos) m (feminine ασυγύριστη, neuter ασυγύριστο)

1. untidy, disordered, disorderly, not arranged

Declension

Declension of ασυγύριστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυγύριστος •	ασυγύριστη •	ασυγύριστο •	ασυγύριστοι •	ασυγύριστες •	ασυγύριστα •
genitive	ασυγύριστου •	ασυγύριστης •	ασυγύριστου •	ασυγύριστων •	ασυγύριστων •	ασυγύριστων •
accusative	ασυγύριστο •	ασυγύριστη •	ασυγύριστο •	ασυγύριστους •	ασυγύριστες •	ασυγύριστα •
vocative	ασυγύριστε •	ασυγύριστη •	ασυγύριστο •	ασυγύριστοι •	ασυγύριστες •	ασυγύριστα •

Related terms

• ασυγυρισιά f (asygyrisiá, “untidiness”)

Further reading

• ασυγύριστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language