ασυμπάθιστος

Greek

Adjective

ασυμπάθιστος • (asympáthistos) m (feminine ασυμπάθιστη, neuter ασυμπάθιστος)

1. Alternative form of ασυμπαθής (asympathís)

Declension

Declension of ασυμπάθιστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυμπάθιστος •	ασυμπάθιστη •	ασυμπάθιστο •	ασυμπάθιστοι •	ασυμπάθιστες •	ασυμπάθιστα •
genitive	ασυμπάθιστου •	ασυμπάθιστης •	ασυμπάθιστου •	ασυμπάθιστων •	ασυμπάθιστων •	ασυμπάθιστων •
accusative	ασυμπάθιστο •	ασυμπάθιστη •	ασυμπάθιστο •	ασυμπάθιστους •	ασυμπάθιστες •	ασυμπάθιστα •
vocative	ασυμπάθιστε •	ασυμπάθιστη •	ασυμπάθιστο •	ασυμπάθιστοι •	ασυμπάθιστες •	ασυμπάθιστα •

Further reading

• “ασυμπάθιστος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998