ασυνάρτητος

Greek

Adjective

ασυνάρτητος • (asynártitos) m (feminine ασυνάρτητη, neuter ασυνάρτητο)

1. incoherent, rambling

Declension

Declension of ασυνάρτητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυνάρτητος •	ασυνάρτητη •	ασυνάρτητο •	ασυνάρτητοι •	ασυνάρτητες •	ασυνάρτητα •
genitive	ασυνάρτητου •	ασυνάρτητης •	ασυνάρτητου •	ασυνάρτητων •	ασυνάρτητων •	ασυνάρτητων •
accusative	ασυνάρτητο •	ασυνάρτητη •	ασυνάρτητο •	ασυνάρτητους •	ασυνάρτητες •	ασυνάρτητα •
vocative	ασυνάρτητε •	ασυνάρτητη •	ασυνάρτητο •	ασυνάρτητοι •	ασυνάρτητες •	ασυνάρτητα •

Related terms

• ασυναρτησία f (asynartisía, “incoherence”)

Further reading

• ασυνάρτητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language