ασυνταύτιστος

Greek

Adjective

ασυνταύτιστος • (asyntáftistos) m (feminine ασυνταύτιστη, neuter ασυνταύτιστο)

1. not identified with
2. not identical, different

   Synonym: διαφορετικός (diaforetikós)

Declension

Declension of ασυνταύτιστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυνταύτιστος •	ασυνταύτιστη •	ασυνταύτιστο •	ασυνταύτιστοι •	ασυνταύτιστες •	ασυνταύτιστα •
genitive	ασυνταύτιστου •	ασυνταύτιστης •	ασυνταύτιστου •	ασυνταύτιστων •	ασυνταύτιστων •	ασυνταύτιστων •
accusative	ασυνταύτιστο •	ασυνταύτιστη •	ασυνταύτιστο •	ασυνταύτιστους •	ασυνταύτιστες •	ασυνταύτιστα •
vocative	ασυνταύτιστε •	ασυνταύτιστη •	ασυνταύτιστο •	ασυνταύτιστοι •	ασυνταύτιστες •	ασυνταύτιστα •

Further reading

• ασυνταύτιστος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language