ασυνόδευτος

Greek

Adjective

ασυνόδευτος • (asynódeftos) m (feminine ασυνόδευτη, neuter ασυνόδευτο)

1. unescorted, unaccompanied

Declension

Declension of ασυνόδευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυνόδευτος •	ασυνόδευτη •	ασυνόδευτο •	ασυνόδευτοι •	ασυνόδευτες •	ασυνόδευτα •
genitive	ασυνόδευτου •	ασυνόδευτης •	ασυνόδευτου •	ασυνόδευτων •	ασυνόδευτων •	ασυνόδευτων •
accusative	ασυνόδευτο •	ασυνόδευτη •	ασυνόδευτο •	ασυνόδευτους •	ασυνόδευτες •	ασυνόδευτα •
vocative	ασυνόδευτε •	ασυνόδευτη •	ασυνόδευτο •	ασυνόδευτοι •	ασυνόδευτες •	ασυνόδευτα •

Related terms

• ασυνόδευτα (asynódefta, “unaccompanied”, adverb)

Further reading

• ασυνόδευτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language