ασύλληπτος

Greek

Adjective

ασύλληπτος • (asýlliptos) m (feminine ασύλληπτη, neuter ασύλληπτο)

1. elusive, at large, uncaught, not arrested

Declension

Declension of ασύλληπτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασύλληπτος •	ασύλληπτη •	ασύλληπτο •	ασύλληπτοι •	ασύλληπτες •	ασύλληπτα •
genitive	ασύλληπτου •	ασύλληπτης •	ασύλληπτου •	ασύλληπτων •	ασύλληπτων •	ασύλληπτων •
accusative	ασύλληπτο •	ασύλληπτη •	ασύλληπτο •	ασύλληπτους •	ασύλληπτες •	ασύλληπτα •
vocative	ασύλληπτε •	ασύλληπτη •	ασύλληπτο •	ασύλληπτοι •	ασύλληπτες •	ασύλληπτα •

Further reading

• ασύλληπτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language