ασύστατος

Greek

Adjective

ασύστατος • (asýstatos) m (feminine ασύστατη, neuter ασύστατο)

1. untrue, groundless
2. unrecommended, without references

Declension

Declension of ασύστατος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασύστατος •	ασύστατη •	ασύστατο •	ασύστατοι •	ασύστατες •	ασύστατα •
genitive	ασύστατου •	ασύστατης •	ασύστατου •	ασύστατων •	ασύστατων •	ασύστατων •
accusative	ασύστατο •	ασύστατη •	ασύστατο •	ασύστατους •	ασύστατες •	ασύστατα •
vocative	ασύστατε •	ασύστατη •	ασύστατο •	ασύστατοι •	ασύστατες •	ασύστατα •

Related terms

• see: συστήνω (systíno, “to recommend, to introduce”)

Further reading

• ασύστατος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language