ατημέλητος

Greek

Adjective

ατημέλητος • (atimélitos) m (feminine ήη)

1. unkempt, bedraggled

   Synonym: απεριποίητος (aperipoíitos)

2. slovenly

Declension

Declension of ατημέλητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ατημέλητος •	ατημέλητη •	ατημέλητο •	ατημέλητοι •	ατημέλητες •	ατημέλητα •
genitive	ατημέλητου •	ατημέλητης •	ατημέλητου •	ατημέλητων •	ατημέλητων •	ατημέλητων •
accusative	ατημέλητο •	ατημέλητη •	ατημέλητο •	ατημέλητους •	ατημέλητες •	ατημέλητα •
vocative	ατημέλητε •	ατημέλητη •	ατημέλητο •	ατημέλητοι •	ατημέλητες •	ατημέλητα •