αυτεπάγγελτος

Greek

Alternative forms

• αυταπάγγελατος (aftapángelatos)

Etymology

Inherited from Ancient Greek αὐτεπάγγελτος (autepángeltos)

Adjective

αυτεπάγγελτος • (aftepángeltos) m (feminine αυτεπάγγελτη, neuter αυτεπάγγελτο)

1. self-appointed
2. (law) ex officio, appointed due to office

Declension

Declension of αυτεπάγγελτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αυτεπάγγελτος •	αυτεπάγγελτη •	αυτεπάγγελτο •	αυτεπάγγελτοι •	αυτεπάγγελτες •	αυτεπάγγελτα •
genitive	αυτεπάγγελτου •	αυτεπάγγελτης •	αυτεπάγγελτου •	αυτεπάγγελτων •	αυτεπάγγελτων •	αυτεπάγγελτων •
accusative	αυτεπάγγελτο •	αυτεπάγγελτη •	αυτεπάγγελτο •	αυτεπάγγελτους •	αυτεπάγγελτες •	αυτεπάγγελτα •
vocative	αυτεπάγγελτε •	αυτεπάγγελτη •	αυτεπάγγελτο •	αυτεπάγγελτοι •	αυτεπάγγελτες •	αυτεπάγγελτα •

Further reading

• “αυτεπάγγελτος”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language