αυτοκράτωρ

See also: αὐτοκράτωρ

Greek

Etymology

From Ancient Greek αὐτοκράτωρ (autokrátōr).

Noun

αυτοκράτωρ • (aftokrátor) m (plural αυτοκράτορες)

1. Katharevousa form of αυτοκράτορας (aftokrátoras, “emperor”)

Declension

Declension of αυτοκράτωρ

	singular	plural
nominative	αυτοκράτωρ •	αυτοκράτορες •
genitive	αυτοκράτορος •	αυτοκρατόρων •
accusative	αυτοκράτορα •	αυτοκράτορες •
vocative	αυτοκράτορ •	αυτοκράτορες •