αἰλούρου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ai̯.lǔː.ruː/ → /ɛˈlu.ru/ → /eˈlu.ru/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ai̯.lǔː.ruː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛˈlu.ru/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɛˈlu.ru/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈlu.ru/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈlu.ru/

Noun

αἰλούρου • (ailoúrou)

1. genitive singular of αἴλουρος (aílouros)