αὐτονόμου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /au̯.to.nó.muː/ → /aɸ.toˈno.mu/ → /af.toˈno.mu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.to.nó.muː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aʍ.toˈno.mu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɸ.toˈno.mu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /af.toˈno.mu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /af.toˈno.mu/

Adjective

αὐτονόμου • (autonómou)

1. masculine/neuter genitive singular of αὐτόνομος (autónomos)