βαινόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bai̯.nó.me.non/ → /βɛˈno.me.non/ → /veˈno.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bai̯.nó.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bɛˈno.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βɛˈno.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /veˈno.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /veˈno.me.non/

Participle

βαινόμενον • (bainómenon)

1. neuter nominative/accusative/vocative singular of βαινόμενος (bainómenos)