βαρήκοος

Greek

Adjective

βαρήκοος • (varíkoos) m (feminine βαρήκοη, neuter βαρήκοο)

1. hard of hearing, with impaired hearing

Declension

Declension of βαρήκοος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βαρήκοος •	βαρήκοη •	βαρήκοο •	βαρήκοοι •	βαρήκοες •	βαρήκοα •
genitive	βαρήκοου •	βαρήκοης •	βαρήκοου •	βαρήκοων •	βαρήκοων •	βαρήκοων •
accusative	βαρήκοο •	βαρήκοη •	βαρήκοο •	βαρήκοους •	βαρήκοες •	βαρήκοα •
vocative	βαρήκοε •	βαρήκοη •	βαρήκοο •	βαρήκοοι •	βαρήκοες •	βαρήκοα •

Related terms

• βαριακούω (variakoúo, “to be hard of hearing”)