βασιλεύοντος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ba.si.lěu̯.on.tos/ → /βa.siˈle.βon.tos/ → /va.siˈle.von.dos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ba.si.lěu̯.on.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ba.siˈle.won.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βa.siˈle.βon.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /va.siˈle.von.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /va.siˈle.von.dos/

Participle

βᾰσῐλεύοντος • (basileúontos)

1. masculine/neuter genitive singular of βασιλεύων (basileúōn)