βουλομένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /buː.lo.mé.nɔːn/ → /βu.loˈme.non/ → /vu.loˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /buː.lo.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bu.loˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βu.loˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vu.loˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vu.loˈme.non/

Participle

βουλομένων • (bouloménōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of βουλόμενος (boulómenos)