γιγνόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡi.ɡnó.me.non/ → /ʝiˈɣno.me.non/ → /ʝiˈɣno.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡi.ɡnó.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡiˈɡno.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝiˈɣno.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝiˈɣno.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝiˈɣno.me.non/

Participle

γιγνόμενον • (gignómenon)

1. neuter nominative singular masculine/neuter accusative singular of γιγνόμενος (gignómenos)