γνόντος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡnón.tos/ → /ˈɣnon.tos/ → /ˈɣnon.dos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡnón.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈɡnon.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɣnon.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈɣnon.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈɣnon.dos/

Participle

γνόντος • (gnóntos)

1. masculine/neuter genitive singular of γνούς (gnoús)