δαίνυντο

Ancient Greek

Alternative forms

• δαίνυντ’ (daínunt’) — apocopic

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dǎi̯.nyn.to/ → /ˈðɛ.nyn.to/ → /ˈðe.nin.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dǎi̯.nyn.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdɛ.nyn.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðɛ.nyn.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðe.nyn.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðe.nin.do/

Verb

δαίνυντο • (daínunto)

1. (Epic) third-person plural imperfect middle indicative unaugmented of δαίνυμι (daínumi)