διάττοντας

Greek

Etymology

Ellipsis of διάττοντας [αστέρας]. From Ancient Greek διᾴττων (diā́ittōn, “falling (star)”), present participle of διᾴττω (diā́ittō, “to rush, to dart through”).

Noun

διάττοντας • (diáttontas) m (plural διάττοντες)

1. (astronomy) shooting star, falling star, meteor

   Synonym: αστροβολίδα (astrovolída)

Declension

Declension of διάττοντας

	singular	plural
nominative	διάττοντας •	διάττοντες •
genitive	διάττοντα •	διαττόντων •
accusative	διάττοντα •	διάττοντες •
vocative	διάττοντα •	διάττοντες •

Synonyms

see: μετέωρο n (metéoro)

Further reading

• Διάττοντας αστέρας on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el