διαβατήριο

Greek

Etymology

From the singular of Ancient Greek διαβατήρια (diabatḗria), nominal formation from διαβατήριος (diabatḗrios, “relating to passage”), adjectival formation from διαβαίνω (diabaínō, “to stride, pass through”).

Noun

διαβατήριο • (diavatírio) n (plural διαβατήρια)

1. passport (personal travel document)
2. (figuratively) passport (something which enables someone to do or achieve something)

Declension

Declension of διαβατήριο

	singular	plural
nominative	διαβατήριο •	διαβατήρια •
genitive	διαβατηρίου •,  διαβατήριου •	διαβατηρίων •
accusative	διαβατήριο •	διαβατήρια •
vocative	διαβατήριο •	διαβατήρια •

Synonyms

• πασαπόρτι n (pasapórti, “passport”) (colloquial and informal)

Related terms

• έλεγχος διαβατηρίων m (élenchos diavatiríon, “passport control”)

See also

• Appendix:Greek phrasebook/Travel

Further reading

• διαβατήριο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el