διανεμητικός

Greek

Adjective

διανεμητικός • (dianemitikós) m (feminine διανεμητική, neuter διανεμητικό)

1. relating to distribution, distributive

Declension

Declension of διανεμητικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διανεμητικός •	διανεμητική •	διανεμητικό •	διανεμητικοί •	διανεμητικές •	διανεμητικά •
genitive	διανεμητικού •	διανεμητικής •	διανεμητικού •	διανεμητικών •	διανεμητικών •	διανεμητικών •
accusative	διανεμητικό •	διανεμητική •	διανεμητικό •	διανεμητικούς •	διανεμητικές •	διανεμητικά •
vocative	διανεμητικέ •	διανεμητική •	διανεμητικό •	διανεμητικοί •	διανεμητικές •	διανεμητικά •

Related terms

• διανομή f (dianomí, “distribution of goods”)
• διανεμήτρια f (dianemítria, “dispatcher”)
• διανεμητής m (dianemitís, “dispatcher”)