διανυσματικός

Greek

Adjective

διανυσματικός • (dianysmatikós) m (feminine διανυσματική, neuter διανυσματικό)

1. vectorial, vectoral (less common)

   Synonym: (less common) ανυσματικός (anysmatikós)

Declension

Declension of διανυσματικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διανυσματικός •	διανυσματική •	διανυσματικό •	διανυσματικοί •	διανυσματικές •	διανυσματικά •
genitive	διανυσματικού •	διανυσματικής •	διανυσματικού •	διανυσματικών •	διανυσματικών •	διανυσματικών •
accusative	διανυσματικό •	διανυσματική •	διανυσματικό •	διανυσματικούς •	διανυσματικές •	διανυσματικά •
vocative	διανυσματικέ •	διανυσματική •	διανυσματικό •	διανυσματικοί •	διανυσματικές •	διανυσματικά •

Related terms

• see: διάνυσμα n (diánysma, “vector”)

Further reading

• Διάνυσμα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el