διαφυγή

Greek

Noun

διαφυγή • (diafygí) f (plural διαφυγές)

1. (literal and figurative) escape (from dangerous or unpleasant situation)

   για να εμποδιστεί η διαφυγή του καταζητούμενου ― gia na empodisteí i diafygí tou katazitoúmenou ― preventing the escape of the fugitive

   τη διαφυγή από μια σκληρή γάμο ― ti diafygí apó mia sklirí gámo ― escape from a cruel marriage

2. leak (gas, water, radioactivity, etc)

Declension

declension of διαφυγή

case     \     number	singular	plural
nominative	διαφυγή •	διαφυγές •
genitive	διαφυγής •	διαφυγών •
accusative	διαφυγή •	διαφυγές •
vocative	διαφυγή •	διαφυγές •

Synonyms

• δραπέτευση f (drapétefsi)
• (from prison): απόδραση f (apódrasi)
• (of gas): διαρροή f (diarroḯ)