εαρινός

See also: ἐαρινός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐαρινός (earinós).

Adjective

εαρινός • (earinós) m (feminine εαρινή, neuter εαρινό)

1. spring
2. equinoctial (of spring equinox)

   εαρινή ισημερία ― eariní isimería ― spring equinox

3. Lent, Lenten

Declension

Declension of εαρινός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εαρινός •	εαρινή •	εαρινό •	εαρινοί •	εαρινές •	εαρινά •
genitive	εαρινού •	εαρινής •	εαρινού •	εαρινών •	εαρινών •	εαρινών •
accusative	εαρινό •	εαρινή •	εαρινό •	εαρινούς •	εαρινές •	εαρινά •
vocative	εαρινέ •	εαρινή •	εαρινό •	εαρινοί •	εαρινές •	εαρινά •

Synonyms

• ανοιξιάτικος (anoixiátikos, “spring”)

Related terms

• εαρινή ισημερία f (eariní isimería, “spring equinox”)