εαρινός

See also: ἐαρινός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐαρινός (earinós).

Adjective

εαρινός • (earinós) m (feminine εαρινή, neuter εαρινό)

1. spring
2. equinoctial (of spring equinox)

   εαρινή ισημερία ― eariní isimería ― spring equinox

3. Lent, Lenten

Declension

Declension of εαρινός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εαρινός (earinós)	εαρινή (eariní)	εαρινό (earinó)		εαρινοί (earinoí)	εαρινές (earinés)	εαρινά (eariná)
genitive	εαρινού (earinoú)	εαρινής (earinís)	εαρινού (earinoú)		εαρινών (earinón)	εαρινών (earinón)	εαρινών (earinón)
accusative	εαρινό (earinó)	εαρινή (eariní)	εαρινό (earinó)		εαρινούς (earinoús)	εαρινές (earinés)	εαρινά (eariná)
vocative	εαρινέ (eariné)	εαρινή (eariní)	εαρινό (earinó)		εαρινοί (earinoí)	εαρινές (earinés)	εαρινά (eariná)

Synonyms

• ανοιξιάτικος (anoixiátikos, “spring”)

Related terms

• εαρινή ισημερία f (eariní isimería, “spring equinox”)