εγκυρότητα

Greek

Etymology

έγκυρος (égkyros, “valid”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1892.

Noun

εγκυρότητα • (egkyrótita) f (uncountable)

1. validity, the state of being valid

Declension

  εγκυρότητα

case     \     number	singular
nominative	εγκυρότητα •
genitive	εγκυρότητας •
accusative	εγκυρότητα •
vocative	εγκυρότητα •
Plural forms are rare