ενεστώτας

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἐνεστώς (enestṓs), perfect active infinitive masculine participle of ἐνίστημι (enístēmi, “to begin”), in the accusative case ενεστῶτα (enestôta).

Noun

ενεστώτας • (enestótas) m (plural ενεστώτες)

1. (grammar) present tense

Declension

Declension of ενεστώτας

	singular	plural
nominative	ενεστώτας •	ενεστώτες •
genitive	ενεστώτα •	ενεστώτων •
accusative	ενεστώτα •	ενεστώτες •
vocative	ενεστώτα •	ενεστώτες •

Derived terms

• ενεστωτικός (enestotikós)
• ιστορικός ενεστώτας m (istorikós enestótas, “historical present tense”)

 

Further reading

• Χρόνος (γραμματική) on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el