επίδικος

Greek

Adjective

επίδικος • (epídikos) m (feminine επίδικη, neuter επίδικο)

1. litigious (of or pertaining to litigation)

Declension

Declension of επίδικος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επίδικος •	επίδικη •	επίδικο •	επίδικοι •	επίδικες •	επίδικα •
genitive	επίδικου •	επίδικης •	επίδικου •	επίδικων •	επίδικων •	επίδικων •
accusative	επίδικο •	επίδικη •	επίδικο •	επίδικους •	επίδικες •	επίδικα •
vocative	επίδικε •	επίδικη •	επίδικο •	επίδικοι •	επίδικες •	επίδικα •

Further reading

• επίδικος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language